Nog maar een week te gaan!

Nog maar 1 week te gaan en dan zit ons grote avontuur er hier in Shisong al weer op. Wat gaat de tijd snel. 2 weken geleden hebben we afscheid genomen van Britt en Soetkin, de 2 belgse studenten. Het was een heel raar moment, enerzijds omdat we toch wel veel met hun optrokken en anderzijds wetende dat we zelf over een paar weken zelf al gaan. De laatste twee weken heb ik op Public Health doorgebracht met Esther. Dit is een soort GGD/Consultatiebureau. Hier heb ik veel zwangere vrouwen gezien die op consult kwamen. Hier werd dan de bloeddruk, de lengte, het gewicht en de buikomvang van gemeten. Ook waren er veel kleine kindjes die gevaccineerd en gewogen moesten worden. Wel zielig want het vaccineren vonden ze niet zo heel leuk. Maarja het moet toch gebeuren. De weken ervoor heb ik op surgical 2 gestaan. Dit is een afdeling met geinfecteerde wonden. Zeer leerzaam al die verschillende wonden die op een bepaalde manier behandeld moeten worden. Zo waren er brandwonden, doorligplekken en sommige wonden waarvan de oorzaak niet helemaal duidelijk was. Het rook niet altijd even fris maar wel leuk om de verbetering in de wonden te zien en de blije gezichten wanneer de mensen weer na huis toe mogen. Het personeel op deze afdeling is heel vriendelijk. Ze willen je overal mee helpen en je word overal voor uitgenodigd. Zo gaan we aankomende vrijdag met hen kerst vieren. We hebben allemaal een lootje moeten trekken en voor die persoon een cadeautje moeten kopen. Het zal erg gezellig worden.

Verder zijn we een paar weken geleden na Bamenda geweest om te pinnen en hebben we er een gezellig weekendje van gemaakt. Op zaterdag bij het Presscafe gegeten, een echte aanrader en zondag op de terugweg na Shisong de theeplantage met de dierentuin bezocht. Van de theeplantage hebben we niet veel mee gekregen maar darentegen hebben we wel anaconda’s, struisvogels en chimpagnsees gezien. Wat was dat geweldig. De chimpagnsees liepen zo langs je heen.

Het weekend erna waren we uitgenodigd door Poly (de eigenaar van Polyflow bar en het hotel Polyflow) om een memorial service van zijn vader bij te wonen. Na een uur te hebben gewacht (wat ons zo onderhand ieder weekend overkomt) toch maar een taxi gepakt omdat onze vaste driver niet op kwam dagen. Te laat bij de mis aangekomen maar gelukkig nog net op tijd om het laatste deel te zien. We werden door Poly nog benoemd in zijn Speech; These white girls, they came all the way from Holland. Waarop de hele kerk zich omdraaide naar ons. Beetje akward maar we voelde ons toch wel vereerd. Na de mis na het hotel gegaan om het feest verder te vieren. Er was genoeg drank en eten dus het was prima vol te houden. Aan het eind van de middag even na huis geweest om om te kleden en vervolgens weer terug want het feest was nog niet afgelopen. ’s Avonds bij het kamvuur gezeten en na de verschillende dans/zang acts gekeken. Artiesten van over heel Kameroen waren uitgenodigd om te komen optreden. Een heel geslaagde zondag vonden wij.

Afgelope weekend zijn we na de waterval en de grot hier vlakbij geweest. Nadat de afspraak eerder was misgelopen kwam Julius ons nu zelf ophalen, om ons vervolgens een rondleiding te geven. Het was adembenemend mooi. Er zijn dan ook weer erg veel foto’s gemaakt die zeer snel zullen volgen. Verder zijn we nog wezen paardrijden bij de foelani (stam) midden in de bergen. Ondanks dat ik al heel lang niet meer op een paard gezeten heb, en het dit keer nog zonder zadel was ben ik er gelukkig niet afgevallen

Ook zijn we nog bij Judith (een Nederlandse onderzoekster) en haar man en kindje wezen eten. Af en toe wel fijn om weer even tussen de Nederlanders te zitten, alhoewel we ons ook prima vermaken tussen alle afrikanen. Zo zijn we nog een paar keer op stap geweest en zijn we onze Goodbye party al aan het plannen. Poly stelde voor om dit in zijn bar te vieren, dus nu nog even alle mensen die we nu wel als vrienden kunnen beschouwen inlichten en dan zit het er hier al weer op. Wel gek, 2 maanden geleden moest ik alle vrienden en familie gedag zeggen en nu moeten we zo langzamerhand hier al weer van iedereen afscheid nemen (dit keer voorgoed).

Aankomende week hebben we nog een hele drukke planning. Natuurlijk zit de kerst eraan te komen (het kerstgevoel ontbreekt allleen nog een beetje met deze tropische temperaturen) en zijn we door veel mensen uitgenodigd om de kerst met hen te vieren. Deze week zal dan ook weer zeer snel voorbij zijn. Ik probeer nog een laatste verslag te schrijven voordat ik hier weg ga maar ik kan niks beloven met de drukke planning hier.

Heel veel liefs!