Opgelucht ademhalen
Blijf op de hoogte en volg Anouk
02 September 2013 | Nederland, Nederland
Hallo Allemaal,
Welkom op mijn Blog. Binnekort ga ik dan eindelijkop stage na Kameroen. Er is een hoop aan vooraf gegaan voordat het zo ver was. Ik zal bij het begin beginnen.
Een paar maanden geleden, kregen wij te horen dat we een Minor moesten kiezen. Nadat we naar de Minormarkt zijn geweest kwamen wij (kaylee, mijn klasgenootje/vriendin en ik) al snel tot de conclusie dat het de minor "internationalisatie" ging worden. Naar het buitenland, een nieuwe omgeving, andere cultuur en een hele andere manier van werken sprak ons wel aan. Wij schreven ons daarom gelijk in. We mochten 3 landen kiezen, hier kwamen we snel uit. Op 1 stond Zuid Afrika, op 2 Kameroen en op 3 Bali. We wilden graag in Februari 2014 gaan. Al kort hierna kregen we te horen dat dit niet ging lukken en dat we alleen in oktober 2013 weg konden. Poeh dat was al snel, dat hadden we niet verwacht en zagen er in het begin dan ook wel een beetje tegen op.
Na een gesprek te hebben gehad met een leraar op school was uiteindelijk besloten dat wij toch in oktober zouden gaan. Het zou Njinikom, een klein stadje in Kameroen worden. Er moest nog een hoop geregeld worden. Zo moest er contact opgenomen worden met het land en daarom begonnen wij met het schrijven van verschillende brieven. Nadat deze waren opgestuurd werd het afwachten. De grote vakantie zat eraan te komen en daarom moest alles snel gebeuren. Na een paar maanden hadden wij nogsteeds niks gehoord. Er gingen verschillende mailtjes over en weer na de leraar maar het bleef onduidelijk. Het werd nu toch wel dringen, de vaccinaties moesten binnekort gehaald worden en ook zou een ticket goed van pas komen, maar helaas enig antwoord bleef uit.
Vandaag was onze eerste schooldag. Wij met goede moed na school, er was ten slote wel minstens 100x gezegd dat alles goed zou komen dus wij hadden er vertrouwen in. Toen we binnen kwamen keek de leraar ons aan en zei, "I've got bad news for you ladies, I will discuss it later with you". Ownee het zal toch niet, zullen wij dalijk de eerste zijn die niet op stage kunnen? De les was af en de leraar kwam naar ons toe. Dag dames, ik heb niet zo'n goed nieuws, jullie kunnen niet naar Njinikom.
Ja hoor dat hebben wij weer, zul je net zien. Wat moeten we dan?
Gelukkig kwam al snel het antwoord: Jullie kunnen wel naar Shisong (een ander groter dorp op zo'n 6 uur rijden van Njinikom). We zouden dus toch naar Kameroen gaan. Opgelucht konden wij weer adem halen. We kregen ook gelijk te horen dat we niet met zijn 2'en maar met nog 4 extra meiden zouden gaan. Gezellig!
Al snel zaten we aan de tafel met het groepje dat naar Shisong zou gaan, het klikte goed dus wij gingen met een opgelucht gevoel na huis. Ondertussen nog het vaccinatiecentrum gebeld en gekeken naar vliegtickets. In de stad al vast wat eerste spulletjes ingeslagen. We moeten tenslotte wel goed voorbereid zijn.
Helaas duurt het nog een aantal weken maar we kunnen niet wachten. Ondanks dat het toch wel een beetje spannend is hebben wij er erg veel zin in!
17 Oktober zullen wij vertrekken en zijn dan t/m 20 januari in de Rimboe te vinden.
Ik houd jullie op de hoogte van mijn ervaringen.
Veel plezier met lezen en laat ook eens een berichtje achter!
Groetjes Anouk
Welkom op mijn Blog. Binnekort ga ik dan eindelijkop stage na Kameroen. Er is een hoop aan vooraf gegaan voordat het zo ver was. Ik zal bij het begin beginnen.
Een paar maanden geleden, kregen wij te horen dat we een Minor moesten kiezen. Nadat we naar de Minormarkt zijn geweest kwamen wij (kaylee, mijn klasgenootje/vriendin en ik) al snel tot de conclusie dat het de minor "internationalisatie" ging worden. Naar het buitenland, een nieuwe omgeving, andere cultuur en een hele andere manier van werken sprak ons wel aan. Wij schreven ons daarom gelijk in. We mochten 3 landen kiezen, hier kwamen we snel uit. Op 1 stond Zuid Afrika, op 2 Kameroen en op 3 Bali. We wilden graag in Februari 2014 gaan. Al kort hierna kregen we te horen dat dit niet ging lukken en dat we alleen in oktober 2013 weg konden. Poeh dat was al snel, dat hadden we niet verwacht en zagen er in het begin dan ook wel een beetje tegen op.
Na een gesprek te hebben gehad met een leraar op school was uiteindelijk besloten dat wij toch in oktober zouden gaan. Het zou Njinikom, een klein stadje in Kameroen worden. Er moest nog een hoop geregeld worden. Zo moest er contact opgenomen worden met het land en daarom begonnen wij met het schrijven van verschillende brieven. Nadat deze waren opgestuurd werd het afwachten. De grote vakantie zat eraan te komen en daarom moest alles snel gebeuren. Na een paar maanden hadden wij nogsteeds niks gehoord. Er gingen verschillende mailtjes over en weer na de leraar maar het bleef onduidelijk. Het werd nu toch wel dringen, de vaccinaties moesten binnekort gehaald worden en ook zou een ticket goed van pas komen, maar helaas enig antwoord bleef uit.
Vandaag was onze eerste schooldag. Wij met goede moed na school, er was ten slote wel minstens 100x gezegd dat alles goed zou komen dus wij hadden er vertrouwen in. Toen we binnen kwamen keek de leraar ons aan en zei, "I've got bad news for you ladies, I will discuss it later with you". Ownee het zal toch niet, zullen wij dalijk de eerste zijn die niet op stage kunnen? De les was af en de leraar kwam naar ons toe. Dag dames, ik heb niet zo'n goed nieuws, jullie kunnen niet naar Njinikom.
Ja hoor dat hebben wij weer, zul je net zien. Wat moeten we dan?
Gelukkig kwam al snel het antwoord: Jullie kunnen wel naar Shisong (een ander groter dorp op zo'n 6 uur rijden van Njinikom). We zouden dus toch naar Kameroen gaan. Opgelucht konden wij weer adem halen. We kregen ook gelijk te horen dat we niet met zijn 2'en maar met nog 4 extra meiden zouden gaan. Gezellig!
Al snel zaten we aan de tafel met het groepje dat naar Shisong zou gaan, het klikte goed dus wij gingen met een opgelucht gevoel na huis. Ondertussen nog het vaccinatiecentrum gebeld en gekeken naar vliegtickets. In de stad al vast wat eerste spulletjes ingeslagen. We moeten tenslotte wel goed voorbereid zijn.
Helaas duurt het nog een aantal weken maar we kunnen niet wachten. Ondanks dat het toch wel een beetje spannend is hebben wij er erg veel zin in!
17 Oktober zullen wij vertrekken en zijn dan t/m 20 januari in de Rimboe te vinden.
Ik houd jullie op de hoogte van mijn ervaringen.
Veel plezier met lezen en laat ook eens een berichtje achter!
Groetjes Anouk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
